Een dagje met
mijn hondekind ;-) Dimple naar OMA (mijn moeder dus).

Net voordat we dan vertrekken zeg ik tegen Dimple :
"zo Dimpletje ..... we gaan naar OMA",
en dan begint Dimple te springen en te dollen
en in de seniorenflat rent ze direct naar Oma's deur
en staat tegen de deur aan te springen.
Want bij OMA is er altijd veel aandacht voor Dimple
en is er altijd wel weer iets geks of leuks
hihihi, dus kijk maar weer wat er vandaag gebeurde.



Mijn 80-jarige moeder c.q. Dimple's Oma
is een poppen- en speel-beren/honden/katten-gekkie,
ook een echte dieren-liefhebster,
maar die kan ze nu zelf niet meer verzorgen.
Overal staat wel een pop en die maakte ze
(tot een paar jaar geleden) allemaal zelf.
Dimple en ik namen vandaag een kadootje mee
....... een poppen-buggy .......
Dan heeft een pop weer een goed stekkie he ;-)
Maar natuurlijk geven we dat op een 'aparte' manier,
dus dat laat ik je nu ook ffies zien ...





Rijden rijden rijden in een wagentje, zingt oma er dan bij :-)



En Dimple zingt het liedje wat je hoort nu ;-)



En oma doet natuurlijk ook aan een stukje extra opvoeding
en ze kijken elkaar diep in de ogen ;-)



OMA is TOP



Of denkt Dimple (als je haar hierboven ziet kijken) :
oma en haar dochter zijn echt gek en ze zetten mij ook voor GEK !
En mijn vrouwtje doet dat ook nog eens 'openbaar' op internet

;-)


En dan zeg Ik nu,

als we allemaal maar plezier hebben he. Toch ? ! ?

En al geloof je het of niet, maar Dimple heeft dat ook echt !



Het liedje van Dimple voor Oma staat hieronder (Oma's aan de Top)
en speelt automatisch af

<bgsound src="http://reneevanwilligen.nl/hpbimg/Omatop.mp3" loop="0">
' Oma's aan de Top '

Heb je het genoeg gehoord klik je het hierboven uit (door op het vierkantje te klikken)
dan kan je hieronder 'mijn liedje' aanzetten door op het driehoekje te klikken
over en voor
MIJN LIEVE MAMS
! Ik hou van haar !

<bgsound src="http://reneevanwilligen.nl/hpbimg/Wonderlijkeliefde.mp3" loop="0">
' Wonderlijke Liefde '

Lieve Mama,
Ik hoop met heel mijn hartje dat je hier nog lang mag zijn,
met plezier, alle geluk, liefde en liefs en zonder pijn.
Ik hou van je



Lieve lieve Mamsje,
Veel later dan dat ik deze pagina maakte, jij had het nog gezien en gelezen,
en je vond het heel leuk, net zoals je genoten had toen ik de foto's van jou en Dimple maakte,
schrijf ik je dit hier:
Je was erg ziek en Marijke en ik hebben toen je in het ziekenhuis lag moeilijke beslissingen
moeten nemen, de doktoren hebben je nog even uit je coma gehaald en toen hebben we nog tegen je
kunnen praten en afscheid kunnen nemen, er stroomde zelfs af en toe nog een traan
uit je ogen. Praten was je te verzwakt voor, je kon alleen nog zwak ja-knikken en nee-schudden.
Op die manier heb je de doktoren kunnen overtuigen dat wij naar jouw wil handelden en
dat je dus zo niet meer door wilde en als een erg ziek plantje in een verzorgingshuis zou komen,
met de weet dat het niet meer goed zou komen. Gelukkig hebben we vaak over die dingen gesproken
en wisten we heel goed wat jij wel en niet wilde. En we zijn duidelijk je dochters, want Marijke
en ik denken daar net zo over, dat we niet meer willen leven als het niet zonder pijn is en
bijna niets meer zelf kunnen doen, zoals wij dat toen en nu nog dan noemen,
het leven dan niet meer menswaardig is. Je werd toen 'comfortabel neergelegd' zoals ze dat in het
ziekenhuis noemen. Een vreselijke uitdrukking vind ik dat nog steeds.

Je bent op 7 juli 2006 (84-jarige leeftijd) overleden. Oh mam wat mis ik je nog aldoor!
13 juli 2006 was de crematie.

Dimple is 13 oktober 2007 overleden, ook haar mis ik.
Je ziet ook het getal 13 duikt nog steeds vaak op in ons leventje, zoals dat altijd is geweest.

Jij en Dimple waren ook zo gek op elkaar, ik hoefde maar te zeggen "we gaan naar oma" als we
in de buurt van je huis waren en ze rende linea recta naar je voordeur toe.
Jij had altijd stukjes kip en kaas voor haar apart liggen.

Zoals je in een brief (jaren voor je overlijden door je geschreven en die wij
alleen mochten openen als jij er niet meer zou zijn) onder andere schreef dat je alles dan toch
nog zal zien en horen van ons en dat we gewoon tegen je moeten blijven praten (eventueel in gedachten)
alsof je er nog bent, doen we dat ook nog.
Zoals je vroeger vaak zei:
Als je niet weet of iets goed is of mag ... handel dan alsof je moeder het zag.
En het mag misschien vreemd overkomen, daar geef je nog vaak een steuntje in de rug mee.

Mams,
Je was de liefste en de meest te gekke moeder die ik me maar wensen kan.